22
Fox’ s part
ผมเดินตามปู่เข้าไปในห้องทำงานด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ก่อนหน้านี้ผมเข้ามาทันได้ยินว่ายัยนั่นท้อง ความรู้สึกหนึ่งมันดีใจแต่อีกความรู้สึกก็อย่างที่รู้กัน
“นั่งสิ” ปู่บอกเสียงเรียบแล้วท่านก็นั่งลงฝั่งตรงข้าม
“...”
“แกคงได้ยินแล้วใช่มั้ย ข่าวดีของเรา ฮ่าๆ”
“อืม” ผมตอบสั้นๆ แล้วหันหน้าหนี
ความรู้สึกของผมมันจะบอกพายกี่ครั้งก็ได้ แต่กับปู่คนที่ผมวางท่าและมีข้อต่อรองมากมายมันยากเหลือเกิน อีกอย่างเรื่องของผมกับพายก็รู้ดีอยู่แล้วว่าเธอต้องการให้เป็นไปตามสัญญาบ้าๆ นั่น
“แกไม่ดีใจเรอะ! เรื่องที่แกขอก็จะได้ทำสมใจแล้วนะ” ท่านหัวเราะอารมณ์ดีในขณะที่ผมนั่งนิ่งสมองคิดสับสนต่างๆ นานา
“...”
“ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับหนูพายเขาแล้วล่ะ แกอยากจะไปเที่ยวสนุกที่ไหนก็ทำได้เลย ส่วนเรื่องงาน...”
“ผมจะทำงานต่อ” ผมตอบออกไปแล้วเบือนหน้าหนีปู่ เหมือนมีบางอย่างมาบีบหัวใจเอาไว้
เหตุผลหน
