วันต่อมา
"อยู่บนรถเข้าใจไหมปืน" ครั้งที่แล้วแค่มาเฟียหนุ่มลงจากรถมา กลายเป็นถูกจับจ้องทุกสายตามารวมกัน มินิทกระชับกระเป๋าขึ้นสะพาย ไม่ลืมหันมาหอมแก้มหนา ร่างบางลงออกจากรถ เร่งให้ฤทธิ์รีบปิดประตู
"ยัยมิแกมาแต่เช้าเชียว" ข้าวแกงพึ่งจะออกเวรช่วงเช้า กำลังจะไปขึ้นรถเมล์สะดุดเจอกับเพื่อนสาวเสียก่อน
"เวรไม่ตรงกันอีกแล้วสินะ อดเม้ามอยเลย" ใบหน้าเนียนงองแงกอดแขนเพื่อน
"ยัยฟ้าไงเวรเดียวกับแก อย่าแอบนินทากันล่ะ" เธอพลักหน้าผากมนเพื่อนออกเบาๆ
"ขอให้เวรวันนี้เบา..."
"เอ่อ..แฟนแกใช่ไหมมิ" เสียงเพื่อนสาวเปลี่ยนบทกะทันหัน ลางสังหรณ์ทำให้มินิทต้องหันหน้ากลับไปอีกครั้ง
"อีกแล้วนะปืน!"เสียงหวานดุกลับ เป็นอีกครั้งที่ลงรถมาให้เธอต้องคอยตอบคำถามคนอื่นซ้ำๆ
"ลืมบอกเย็นนี้จะมารับ" ปืนตีหน้านิ่งพูดบอก ข้าวแกงยกมือไหว้ขึ้น ซึ่งเขาก็รับไหว้ตอบ ดูเป็นมิตรกับคนรอบข้างของเธอ
"ทีหลังแค่นี้โทรมาก็ได้" มินิทกระแท
