เช้าวันใหม่.....
"นี่นายไม่ต้องมาส่งก็ได้ คนมองกันหมดแล้ว" มินิทแก้แขนแกร่งที่โอบรัดเอวบางแน่นบนรถตู้หรู ยามมาส่งทำงานที่โรงพยาบาล ในชุดขาวพร้อมหมวก ฟ้าฝนและข้าวแกงก็ได้อยู่ในแผนกฉุกเฉินพร้อมกันกับเธอ
"สนใจทำไม" ฤทธิ์ทำหน้าที่เปิดประตูรถ ร่างบางดันตัวลุกขึ้น
"ไม่ต้องลงมานะปริปัจน์" มือหนาเอื้อมดึงกระโปรงให้เข้าที่ ดูขัดตาเวลามันเลิกขึ้นเห็นขาขาว ใบหน้าเนียนเลื่อนมาหอมแก้มหนาก่อนเร่งไปทำงาน
"พ่อ!!!แม่!!!" เสียงหวานดังขึ้นเมื่อก้าวขาเรียวลงแตะพื้น เป็นจังหวะเดียวกันกับพ่อแม่ของเธอมองมาจากตึกคนไข้ไม่ไกลนัก สองสามีภรรยาสาวเท้ามาใกล้
"อ้าว!มินิทวันนี้มาเต็มตัววันแรก พ่อก็อยาก...นั่นใคร?" สมานพ่อของเธอมาพร้อมวิลัยแม่เลี้ยง ที่ช่วยดูเธอมาตั้งแต่ตอนแม่แท้ๆเสียในวัยเด็ก สายตาของผู้เป็นพ่อเหลือบมองไปทางด้านหลังบาง มินิทจำต้องเอียงหันกลับไปมองด้วยเช่นกัน
"ปืน!ลงมาทำไม"เสียงหวานกระซิบเมื่อเขาหยุ
