โรงพยาบาลชื่อดัง . . . ตึกคนไข้พิเศษชั้นวีไอพี "มันเกิดขึ้นได้ยังไง" น้ำเสียงเข้มพูดขึ้น ใจแกร่งกระตุกโดนบีบเค้นเฉียบพลัน เมื่อเห็นร่างบางนอนสลบอยู่บนเตียง ไม่เคยแสดงท่าทีป่วยประการใด จนถึงตอนเช้า แม่บ้านเข้าไปปลุกแล้วไม่ตื่น มือหนาลูบไรผมอ่อนอย่างถนุถนอม ต้องปิดบังไม่แสดงอาการให้ลูกน้องเห็น "น่าจะโดนไวรัสชนิดนึง น่าจะมาจากการสัมผัสถึงค่อยๆเจาะเข้าผิวหนัง นี่เป็นระยะฟักตัวพึ่งออกอาการ" ซีคิวประเมินจากการตรวจ ถือแฟ้มประวัติรักษามินิทในฐานะคนไข้ "ผลทางแลปออกแล้ว ไม่มีวัคซีนสำหรับเชื้อตัวนี้ ทำได้แค่รักษาตามอาการไปก่อน ถ้าร่างกายไม่ต่อต้านยา น่าจะฟื้นในอีกสองสามวัน" หมอหนุ่มมองหน้าเพื่อนรัก ถึงไม่แสดงความรู้สึกออกมา เขาเชื่อว่าในใจนั้นคงเจ็บไม่น้อย แม้แต่เขาเป็นเจ้านายยังอดรู้สึกไม่ได้ "อาจจะเกี่ยวที่คุณมินิทจับจดหมายเปลื้อนเลือดวันนั้นหรือป่าวครับ" เชนเตือนย้ำสติถึงเหตุการณ์ไม่ชอบมาพ