เช้าวันต่อมา แก๊งลูกหมาหลงทางก็พากันอพยพมาอยู่ที่กระท่อมกลางนากันอย่างทุลักทุเล
ที่นี่ไม่ใช่กระท่อมหรอก และมันไม่ได้อยู่กลางนา มันคือบ้านปูนหนึ่งชั้น ฐานทัพสำหรับคนงานในบ่อกุ้งที่ตอนนี้เรามายึดใช้ แล้วพวกคนงานกับพ่อแม่ฉันต้องย้ายไปทำที่อื่นแทน
“ร้อนฉิบหายเลย นี่ขนาดลมแรงมากนะ” คนบ่นคือเวล พ่อลูกคุณหนูติดเกมของเรานี่ล่ะ
“เข้าไปในบ้านดิ แอร์ก็มีตั้งสองตัว จะมาเสนอหน้าทำเก๊กหล่อล่อสาวอะไรตรงนี้ แถวนี้ไม่มีผู้หญิงให้มึงอ่อย มีแต่ กุ้ง หอย ปู ปลา กับกูเนี่ย”
“อย่างมึงกูไม่นับว่าเป็นผู้หญิง”
ขอบคุณที่ย้ำ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไอ้เวลเห็นเป็นตัวอะไร ถึงนมแทบจะทิ่มหน้ามันอยู่แล้ว ก็ยังพูดประกาศปาวๆ อยู่นั่นว่าฉันมันไม่ใช่ผู้หญิง
“เออ รู้แล้ว ไม่ต้องย้ำ” เลยเบือนหน้าหนีไปอีกทาง หรี่ตามองสำรวจบ่อกุ้งของพ่อไปพลาง “ตอนเย็นกูว่าจะลองไปเดินดูตรงท้ายบ่อ เห็นว่าตรงนั้นมีเครื่องจักร เครื่องสูบน้ำเสียอยู่
