ฉันเงียบ หลบหน้าหันไปมองทางอื่นเพราะไม่รู้จะตอบว่าอะไรดี
บอกตามตรงว่ากำลังงงบวกโคตรสับสนที่อยู่ๆ คินก็มีท่าทีเปลี่ยนไป ทั้งที่เราเริ่มกลับมาเป็นปกติกันแล้วแท้ๆ เขาทำเหมือนว่ากำลังจีบฉันอยู่ คำพูดคำจา สีหน้าแววตาทุกอย่างมันต่างออกไป ไม่ใช่คินคนเดิมที่ชอบมองฉันเหมือนเพื่อนอีกต่อไป
“ว่าไง จะให้ไหม”
คินถามย้ำ ลมหายใจเจือมาด้วยกลิ่นแบล็คเลเบิลทำฉันหัวหมุนคว้างราวกับว่ากำลังเมา ทั้งที่ตอนนี้สร่าง ตาสว่างมองเห็นแม้กระทั่งดาวอังคารแล้ว
“ไม่รู้…”
แล้วทำไมฉันต้องให้คำตอบเขาแบบนั้นด้วยเนี่ย นี่ในใจกำลังหวังอะไรอยู่หรือเปล่าน่ะนับดาว!
ฉันไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ รู้แต่ว่าหัวใจเต้นแรงมากเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของคิน แล้วฉันไม่ได้อยากผละออกไปด้วย ไม่ใช่ว่าเพราะตัวเขาอุ่น แต่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลอะไรเหมือนกัน
“อยากเหรอ”
“…”
ไม่รู้สิ แค่คิดถึงจูบของเราตอนอยู่บนรถร่างกายฉันก็ร้อนวูบวาบเหมือนคน
