ฉันส่องดูที่ช่องเล็กๆ ของประตูด้วยความตื่นเต้น ทันทีที่เห็นร่างสูงมาถึงหน้าห้อง ฉันก็เปิดประตูออกไปพร้อมรอยยิ้มที่สดใส ตั้งใจจะเซอร์ไพรส์แฟนด้วยการใส่ชุดที่เขาเป็นคนซื้อให้เมื่อหลายวันก่อน
ทว่าสิ่งที่ได้มากลับเป็นใบหน้าบึ้งตึงเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่าง แล้วไม่ทันที่ฉันจะได้ถามอะไร ร่างของฉันก็ถูกดันกลับเข้ามาในห้องตามด้วยเสียงปิดประตู
พรึบ!!
ร่างของฉันถูกดันติดผนังห้องที่เย็นเฉียบโดยมีร่างสูงยืนกักขังเอาไว้ด้วยแขนขวาที่มีรอยสักมังกรโผล่พ้นชายเสื้อออกมาซึ่งเป็นการสักใต้ร่มผ้า ส่วนแขนซ้ายยกขึ้นมาจับที่ปลายคางของฉัน เพียงแค่นั้นหัวใจดวงน้อยๆ ของฉันก็เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมานอกอก
0.0!
“ทำไมคะ?” ฉันเอ่ยถามพร้อมกับมองใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติของแฟนหนุ่มด้วยท่าทางตื่นขณะที่เขาค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ราวกับว่าจะจูบ
ความใกล้ชิดของใบหน้าทำให้ฉันเขินจนต้องเอียงใบหน้าหลบ พี่วินจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ซอกคอของฉันแทน ลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดต้นคอทำให้ฉันหายใจติดขัดยิ่งกว่าเดิม
“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้รออยู่ในห้อง อย่าออกไปข้างนอกมันอันตราย ดื้อแบบนี้ต้องโดนลงโทษ” น้ำเสียงแหบพล่าเอ่ยบอกที่ข้างหูของฉันอย่างแผ่วเบา
“หนูไม่ได้ดื้อนะคะ หนูเห็นว่าพี่วินมาถึงหน้าห้องแล้วหนูก็เลยออกไป... อือ…” เสียงของฉันถูกอีกฝ่ายกลืนกินด้วยริมฝีปากร้อนที่พุ่งเข้ามาประกบแนบชิดอย่างรวดเร็วจนฉันไม่ทันตั้งตัว
O.O
ตึกตัก!! ตึกตัก!!
หัวใจของฉันเต้นแรงมากๆ สติหลุดลอยไปไกลจนไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อรับจูบอันดูดดื่ม
เมื่อจูบจนพอใจและรับรู้ได้ว่าฉันหายใจไม่ทัน ริมฝีปากร้อนก็ค่อยๆ เลื่อนไปยังซอกคอ แรงกัดเบาๆ และการดูดดึงของคนที่ช่ำชองทำเอาร่างกายของฉันร้อนวูบวาบ โดยเฉพาะตรงกลางกายที่รู้สึกแปลกๆ
“พี่ไม่อยากดูหนังแล้วครับ”
“ทะ… ทำไมคะ?”
มือหนาที่ล้วงลึกเข้ามาสัมผัสต้นขาด้านในทำให้ฉันเสียงสั่นไปหมด
“พี่อยากทำอย่างอื่นมากกว่า ให้พี่ทำได้ไหมครับที่รัก”
ฉันถึงกับคอแห้งเผือก หน้าอกเด้งสูงตามจังหวะการหายใจที่รุนแรง ฉันรู้ความหมายของพี่วินผ่านการกระทำและผ่านสัมผัสที่เร่าร้อน ทุกสัมผัสของพี่วินทำให้ฉันสมองพล่าเบลอไปหมด แต่อยู่ๆ คำพูดของเพื่อนก็ผุดขึ้นมาในหัว
‘อย่ายอมง่ายๆ เพราะผู้ชายจะไม่เห็นค่า โดยเฉพาะคนรักสนุกแบบพี่วิน ถ้าได้ง่ายก็จะเบื่อง่าย’
หมับ!!
สติอันน้อยนิดทำให้ฉันยกมือขึ้นดันหน้าอกแกร่งออกห่าง และดูเหมือนว่าพี่วินก็จะเข้าใจในทันทีว่าฉันยังไม่พร้อม
“โอเค… พี่ไม่ทำก็ได้ครับ พี่จะรอจนกว่าหนูจะพร้อม”
น้ำเสียงเหมือนจะงอนที่โดนขัดใจแต่ก็ยังช่วยฉันจัดระเบียบชุดให้เข้าที่ น่ารักแบบนี้จะไม่ให้รักได้ไงล่ะ ฉันแทบจะใจแข็งไม่ไหวแล้วนะ ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะทำเรื่องอย่างว่า แต่ฉันแค่อยากพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าฉันรักเขา และอยากเป็นผู้หญิงของเขาอย่างเต็มตัว
“ไปกันเถอะครับ ก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจทำอย่างอื่น”
“ค่ะ”
ฉันรีบเดินออกไปทันที ส่วนพี่วินก็ได้แต่ยิ้มให้กับท่าทางของฉัน
..
อิพี่วินนี่ก็ร้ายไม่เบา