พอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็มีแสงแดดสาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาภายในห้องนอน
“โอ๊ย!” เพียงแค่ขยับตัวนิดเดียวก็รู้สึกถึงความเจ็บแสบตรงร่องรัก ร่างกายปวดร้าวระบมไปหมดจนแทบจะขยับตัวไม่ได้
“เป็นอะไรครับ” ร่างหนาที่พึ่งจะได้นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
พิพลอยมองหน้าชายหนุ่มด้วยความไม่เข้าใจ ความรู้สึกมากมายวิ่งวนเข้ามาในหัว กวินในตอนนี้กับคนเมื่อคืนช่างดูแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
กวินมองหน้าหญิงสาวด้วยความรู้สึกผิด ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยที่เขาเป็นคนทำ เสื้อผ้าก็ขาดกระจัดกระจายเต็มพื้นห้องไปหมด
“หนูเจ็บตรงไหน” น้ำเสียงอบอุ่นยังคงถามต่อด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าหล่อแสดงท่าทางรู้สึกผิด
“….” พิพลอยยังคงเงียบ ในใจยังคงสับสนกับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
“พี่ขอโทษนะที่เมื่อคืนรุนแรงไปหน่อย” กวินก้มหน้าก้มตาพูดเสียงเบา ความรู้สึกผิดเกาะกุมอยู่ภายในใจ
“พี่เมาก็เลยทำอะไรขาดสติ”
เมื่ออีก
