หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
จากวันนั้นกวินก็ไม่ได้คุยหรือติดต่อกับพิพลอยอีกเลย เขาลองคิดทบทวนทุกอย่างเป็นอย่างดี และทุกคำพูดที่อาจารย์เซนต์พูดมานั้นเป็นความจริงทุกอย่าง
ถึงปากจะบอกว่ารักและจริงจังกับพิพลอย แต่นอกจากคำพูดแล้วก็ไม่ได้มีสิ่งไหนที่เขาแสดงออกว่ารักเธอจริงๆ เลยสักนิด
หัวใจแกร่งรู้สึกสับสน ความรู้สึกวุ่นวายไปหมด เขาทำได้เพียงแค่กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม ออกไปเที่ยว ไปดื่มกับเพื่อนเหมือนเมื่อก่อนตอนที่ยังไม่มีพิพลอย
ตอนแรกเหมือนจะมีความสุข แต่พอเที่ยวเสร็จแยกย้ายกันกลับห้องความรู้สึกเหงาก็เข้ามาแทนที่ความเมา
กวินตั้งใจที่จะไม่สนใจพิพลอย แต่เขาก็ทำได้ไม่นานความคิดถึงก็เริ่มทำงานและเริ่มเบื่อกับการใช้ชีวิตคนเดียว จากที่มีความสุขกับการออกมาเที่ยว ก็เริ่มรู้สึกไม่สนุกกับการใช้ชีวิตเดิมๆ ซ้ำๆ
ในใจยังคงคิดถึงพิพลอย คิดถึงตอนที่อยู่ด้วยกัน คิดถึงตอนที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เขายังคงคิดถึงเธออยู่ตลอ
