ทางด้านกวินก็แทบจะนั่งไม่ติดเก้าอี้ ร่างสูงเดินกระวนกระวายด้วยใจที่ร้อนรนเพราะไม่ว่าเขาจะโทรหาพิพลอยกี่สิบครั้ง แต่เธอก็ไม่ยอมรับสายหรือตอบแชทเขาเลย
“ทำไมไม่รับสายวะ!” ชายหนุ่มทั้งหงุดหงิดและหัวร้อนในเวลาเดียวกัน ยิ่งพิพลอยไม่รับสายเขาก็ยิ่งร้อนรนเหมือนคนไม่มีสติ
นอกจากจะคิดหนักแล้วกวินยังคิดไปไกล กลัวว่าที่พิพลอยหายเงียบไปแบบนี้อาจจะเป็นเพราะครอบครัวของเธอจะจับเธอหมั้นกับอาจารย์คนนั้น เพราะเขาได้ยินคุณแม่ของเธอบอกว่าวันนี้มีแขกมาเยอะ
มือหนากำโทรศัพท์เครื่องหรูเอาไว้แน่นด้วยความโมโห ยิ่งคิดกวินก็ยิ่งหัวร้อน คิดเองโกรธเองงอนเองอยู่คนเดียว
กวินพยายามกดโทรหาพิพลอยครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเธอจะรับสาย
‘ถ้าไม่รับสาย จะไปหาถึงบ้านเลย’
ชายหนุ่มตัดสินใจส่งข้อความไปหา เพื่อเป็นการเตือนครั้งสุดท้ายถ้าหากว่าเธอยังเงียบอยู่แบบนี้
พิพลอยที่กำลังสนุกอยู่กับงานเลี้ยงฉลองตำแหน่งใหม่ของพี่
