วันต่อมา
01.21 am.
(แล้วมาร์กี้ได้ทำให้ชะเอมอึดอัดไหม?)
"ก็ไม่เท่าไหร่ จริงๆมาร์กี้ดูเก่งอยู่นะเธอเอาใจคนเป็นเราว่าน่าจะไปได้ดี"
(แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะไปทำงานด้วยนะ)
"นั่นแหละเราเลยสงสัยไง"
ฉันขยับพลิกตัวนอนตะแคงไปทางซ้ายพลางมองอาคินที่กำลังนอนมองฉันอยู่เช่นกัน วันนี้เขาเอาสีนวลมาเข้ากล้องเพื่ออ้อนให้ฉันคิดถึงด้วยแหละ
(เราว่ามาร์กี้ดูแปลกๆ อื้ม...เท่าที่ฟังชะเอมเล่ามาน่ะนะ)
"ก็นะ รอบตัวเรามีแต่คนแปลกจริงๆ"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะยิ้มบางๆเมื่อสีนวลขยับพลิกตัวพร้อมกับอ้าปากหาว
"น่ารักจังลูกสาว"
(มานอนดูด้วยกันสิ)
"ก็ดูอยู่นี่ไง"
(หมายถึงมานอนดูที่ห้องเรา)
"โม้ ไปแล้วไม่ได้ดูแค่แมวอ่ะดิ"
อาคินยกยิ้มมุมปาก หลังจากที่ฉันตอบไปอย่างรู้ทัน
"พรุ่งนี้เจอกันนะคืนนี้นอนก่อนเราง่วงไม่ไหว"
(พรุ่งนี้ออกไปกินข้าวเช้าด้วยกันไหม ร้านป้าแถวคอนโดเรา)
"อือ มารับนะ"
(ครับ ฝันดีครับชะเอม)
