คอนโดโซ่
“เป็นบ้าอะไรของนายอีก ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะโซ่” เพลงขวัญดีดดิ้นก่อนจะพยายามลุกหนีเมื่อถูกร่างแกร่งพาเธอมาถึงที่คอนโดของตัวเอง
“ไม่ปล่อย วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องเพลง”
“ก็ฉันบอกว่าไม่มีอะไรจะคุยแล้วไง”
“เลิกดื้อกับฉันสักทีเพลงขวัญ ฉันตอนนี้เหมือนคนอารมณ์ดีมากเหรอ”
“แล้วยังไง ก็นะลืมไปว่าฉันเป็นที่รองรับอารมณ์ของนายอยู่แล้วนี่” เพลงขวัญกำหมัดแน่นเอ่ยตอบโซ่กลับไปด้วยสายตาที่ไม่ยอม แต่โซ่ตอนนี้เขาดูเหมือนจะโมโหมากกว่าเธอหลายเท่า
“ไอ้เหี้ยนั่นใครเพลงขวัญ”
“มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องมาอธิบายให้นายรับรู้”
“เพลงขวัญ ฉันถามว่ามันคือใคร”
“มันเรื่องของฉัน” เพลงขวัญรู้สึกตื่นกลัวในใจ ทั้งที่ภายในใจทั้งหวาดหวั่นในท่าทีของเขาแต่ปากของเจ้าตัวก็ยังคงพ่นแต่คำพูดที่ชวนให้ฟังแล้วไม่สบอารมณ์
“ฟู่วว” ชายหนุ่มเป่าลมออกจากปากอย่างพยายามกดความรู้สึกที่กำลังพลุ่งพล่าน พยายามเอ่ยถามเพลงขวัญ
