หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะคลานไปนั่งบนตักของเขาอย่างว่าง่าย
“น้ำตัวหนักไหมคะ”
เธอถามอย่างเกรงใจ แต่รู้สึกว่าอะไรบางอย่างจิ้มอยู่ที่แก้มก้นของเธอ
มันแข็งซะจนทำเธอหน้าแดงเป็นสิบเท่า!!!
“ป้อนหน่อย”
เขากระซิบที่ริมหู ลมหายใจของเขาเป่ารดอยู่ข้างแก้มเธอ
นาราเกตุคีบอาหารป้อนให้เขามือสั่นเทา เขาอ้าปากรับ อย่างว่าง่าย
หญิงสาวเขินอายอย่างบอกไม่ถูก เธอกับเขาเพิ่งรู้จักกัน ต้องมาทำอะไรแบบนี้มันดูแปลกๆ พิกลในความรู้สึกของเธอ
“ป้อนกับปากสิ”
“คะ” เธอทำหน้างง
“เดี๋ยวสาธิตให้ดู”
เขากุมแก้มทั้งสองของเธอเอาไว้ ก่อนจะป้อนอาหารให้เธอกับปาก
คนถูกป้อนถึงกับทำอะไรไม่ถูก จิกมือกับคอเสื้อของเขาด้วยความวาบหวาม
“ป้อนแบบนี้นะ ทำเป็นไหมครับ”
คนอ้อนพูดเพราะ จริงๆ เขาเป็นคนไม่พูดหยาบ เธอไม่เคยเห็นเขาสบถหยาบคาย พูดกระโชกโฮกฮาก หรือพูดไม่น่าฟังเลยสักครั้งเดียว
“ค่ะ”
นาราเกตุรับคำ เธอแข็งใจทำ
