“ไม่เอาครับป้า ไม่พูดเรื่องตาย ลุงกับป้าต้องอยู่กับผมไปอีกนานครับ”
“ลุงกับป้าน่ะไม่ขออะไรมากหรอก แค่อยากเห็นกริชเป็นฝั่งเป็นฝามีครอบครัวมีภรรยาที่ดี”
“ไม่มีใครสนใจคนเฉิ่มๆ เชยๆ อย่างผมหรอกครับ”
เขาพูดแล้วหน้าแดง กริชเป็นคนเรียบร้อยและค่อนข้างขี้อาย เขาไม่เคยกล้าจีบใคร เพราะเจียมเนื้อเจียมตัวเสมอ กลัวผู้หญิงจะไม่สนใจ
“แหม... พูดแบบนี้ให้ป้าหาเมียให้ไหมล่ะ”
สายหยุดตบเข่าฉาดใหญ่ กริชเพียงแค่ยิ้มไม่ได้พูดอะไร
เขากลัวดูแลผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียไม่ดี เลยไม่อยากจีบใคร และขี้อายด้วย เลยอยู่เป็นโสดมาจนถึงอายุสามสิบสามปี
กริชตื่นตั้งแต่เช้าแม้จะนอนคุยกับลุงกับป้าจนดึกก็ตามที เขามาทำความสะอาดบ้านเป็นลำดับแรก เฟอร์นเจอร์ที่เห็นคือ โต๊ะ ตู้ เตียง กระจกบานใหญ่ และอะไรอีกหลายอย่างที่ใหญ่ๆ แต่ข้าวของเครื่องใช้ไม่มีอะไรเลย มีแต่บ้านโล่งๆ
ซึ่งพอขัดถูแล้วน่าอยู่มากในสายตาของเขา สายหยุดทำอาหารให้กิน
