แถมผู้ชายที่กำลังป้อนข้าวเธออยู่ยังดูเข้มแข็งและขยันอีกด้วย เธออยู่กับเขาไม่อดตายแน่ๆ บ้านป่าเมืองเถื่อนแบบนี้ มารดาของเธอบอกว่าต้องหาผู้ชายยึดเป็นหลักสักคน ขืนอยู่เป็นสาวแก่ทึนทึนคงไม่ไหวแน่ๆ เพราะไม่มีคนปกป้อง ตอนนี้ไม่มีใครกล้าทำอะไรเพราะยังมีบิดามารดาอยู่ แต่ถ้าไม่มีพวกท่านแล้ว เธอก็คงไม่รอด เพราะไกลกฎหมายที่นี่ใช้กฎหมู่เป็นส่วนใหญ่ มีลูกหลานบางบ้านที่พอโตก็เข้าไปเรียนในเมืองไม่กลับมาอยู่ในหมู่บ้านอีกเลย
แม้ที่นี่จะไม่เคยเกิดเหตุร้ายอะไรแต่ก็ป้องกันไว้ดีกว่าแก้ ผู้หญิงต้องมีผู้ชายคอยปกป้อง เป็นสิ่งที่มารดาพร่ำสอนมาตลอด
“พี่เอ็นดูเอ็งนะ ได้เอ็งเป็นเมีย จะรักและดูแลเอ็งให้ดีที่สุด”
“ขอบใจนะจ๊ะที่พี่เอ็นดูฉันแบบนี้”
เธอกอดคอเขา ก่อนจะหอมแก้มเบาๆ
“พ่อแม่เอ็งกลับมาจะคุยกันให้รู้เรื่อง”
“พ่อกับแม่ชอบพี่เข้ม พวกท่านคงไม่มีปัญหาหรอกจ้ะ”
เธอตักไข่เจียวป้อนเขาบ้าง เขาอ้าปากรับ สีหน้าดูม
