โชคดีที่พี่ชายของเธอไปเรียนแล้ว ไม่อย่างนั้นครินทร์คงไม่ได้อยู่ในห้องนี้…
เธอยอมพาเขามาเยี่ยมแม่ ถึงยังไงเขาก็มีส่วนช่วยทำให้แม่ได้ผ่าตัด เธอยืนมองครินทร์พูดคุยกับแม่อย่างเป็นกันเอง
แววตาของครินทร์ขณะคุยกับแม่ดูสุภาพและจริงใจอย่างไม่น่าเชื่อ มือหนาวางพาดบนขอบเตียงอย่างผ่อนคลาย
กรองแก้วหัวเราะเบาๆ ภาพนั้นทำให้เซลีนเผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัว ความกังวลที่เกาะใจตั้งแต่เห็นเขาหน้าร้านสะดวกซื้อค่อยๆ เบาบางลง แต่ก็ไม่หายไปทั้งหมด
เธอรู้ดีว่าครินทร์ไม่ใช่คนที่ทำอะไรโดยไม่มีเหตุผล และการที่เขามาที่นี่ย่อมมีเป้าหมายบางอย่างซ่อนอยู่
เขาหันไปมองเซลีนแวบหนึ่ง ก่อนจะดึงสายตากลับมามองกรองแก้ว หลายคนบอกว่าเขารู้วิธีเข้าหาผู้ใหญ่ และทำให้ผู้ใหญ่ชอบได้ไม่ยาก เขาจึงใช้เรื่องถนัดเข้าหาแม่ของเซลีน
“เรานี่คุยสนุกจังเลยนะ” กรองแก้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองลูกสาวที่ยืนกอดอกจ้องครินทร์ราวกับจับผิดบา
