ปัง!
ร่างบางสะดุ้งโหยงเมื่อประตูห้องนอนถูกปิดลง ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำเธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ถึงแม้ว่าจะยืนหันหลังแต่เธอก็สัมผัสได้ว่าเขากำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้
ลมหายใจเป่ารดลงต้นคอระหง พลอยทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้านไม่ต่างจากใบไม้ต้องลม มือเล็กกำชายเสื้อแน่น เหงื่อซึมตามไรผมทั้งที่แอร์เย็นจัด
“อยากไปจากฉันมากขนาดนั้นเลยสินะ ถึงยอมลงทุนมากับฉันทั้งที่พยายามหลบหน้าฉันมาหลายวัน” เสียงทุ้มต่ำกระซิบชิดใบหู นิ้วเรียวยาวพลางม้วนเส้นผมสลวยของเซลีนเล่น
เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ความกลัว ความหวั่นไหว และความรู้สึกบางอย่างที่เธอไม่กล้ายอมรับปะปนกันยุ่งเหยิง
ครินทร์เลื่อนมืออีกข้างมาสัมผัสเอวบาง บีบกระชับเบาๆ ก่อนจะเลื่อนขึ้นสูงมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงใต้ราวนม ลมหายใจเซลีนติดขัดตามสัมผัสชวนสยิว
“พะ…พี่ครินทร์พอก่อน…” มือเล็กตะปบเข้ามือหนา ก่อนที่จะค่อยๆ หมุนตัวกลับมาประจันหน้ากับเขาด้วยแววตาสั่นไหว “ส
