วันนี้เซนต์เลิกเรียนค่ำเพราะถูกอาจารย์ดึงตัวไปช่วยงานละครเวทีที่จะจัดขึ้นในวันศุกร์นี้ ตอนแรกอาจารย์อยากได้เซนต์มาเป็นพระเอกของเรื่อง ตามตื้อเซนต์เป็นอาทิตย์ก่อนประกาศรายชื่อนักแสดง แต่ชายหนุ่มปฏิเสธเด็ดขาดเพราะไม่ใช่ทาง มีดีแค่หน่วยก้านและหน้าตา ส่วนเรื่องการนักแสดงหากให้รับบทเป็นต้นไม้เฉยๆ ยังไม่ได้
“มึงน่าจะลองบทพระเอกดู ไม่น่าปฏิเสธอาจารย์พรพรรณแกเลย” ภูริเอ่ยขึ้น
“อย่างมันบทต้นไม้ให้รอดก่อน” คริสต์เสริมแล้วกลั้วหัวเราะ ส่วนเซนต์ไม่ได้พูดอะไรเพราะเหนื่อยเกินกว่าจะต่อปากต่อปากกับสองคนนี้ “เออไอ้เซนต์”
“ไร” เขาเบนสายตาไปมองคริสต์ที่เอ่ยเรียก
“เรื่องไอ้ครินทร์เป็นไงบ้างวะ มันยังมาวนเวียนพวกมึงอยู่ป่ะ”
“โดนขนาดนั้นคงจะกล้าหรอก”
“แต่กูก็ไม่เข้าใจมันนะ ปกติมันสู้แทบขาดใจ แต่วันนั้นแม่งยอมโดนรุมกระทืบแบบไม่ตอบโต้” ภูริพูด
“จะเพราะอะไรล่ะ ก็มันรักน้องกู” มีเรื่องต่อยตีมันยังไม่ทำให้เขาห
