คุณเกดสุดากอดเธอทั้งน้ำตา สิ่งที่เธอรับรู้ได้ก็คือสายสัมพันธ์ของความเป็นแม่ลูก ที่แม้ว่าเธอจะจำท่านไมได้ แต่เธอกลับรู้สึกอบอุ่นเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของมารดา น้ำตาของหญิงสาวมันไหลออกมาอีกครั้ง เธอเหนื่อยเหลือเกิน นี่แค่ไม่กี่ชั่วโมงที่เธอฟื้นมาแบบไม่มีความทรงจำ เธอยังเจ็บปวดมากขนาดนี้ เธอยังไม่รู้เลยว่าชีวิตหลังจากนี้ของเธอจะใช้ต่อไปแบบไม่มีความทรงจำได้อย่างไร
“ไม่เป็นไรนะลูก พ่อจะทำทุกอย่างให้ความทรงจำของลูกกลับมานะ” คุณปฐพีพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ ด้วยเพราะสงสารบุตรสาวของท่านที่น่าสงสารเหลือเกิน
ปองภพมองภาพตรงหน้าด้วยความสงสาร แต่ทว่าเขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้ความทรงจำของนิชาภัทรกลับมา เขาไปปรึกษาแพทย์เจ้าของไข้ของหญิงสาวแล้ว เขาก็ได้รับคำตอบว่าโอกาสกลับมาจำได้มันน้อยกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์เสียอีก แม้ว่าเขาจะเห็นแก่ตัวแค่ไหน ที่อยากให้เธอจดจำเขาในแบบที่เขาต้องการ แต่เขาก็ไม่เห็นแก่ตัวพอที่จะ
