มิรันดาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลาหกโมงเช้า ภายในห้องยังไม่สว่างมากเท่าไหร่ เธอมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นพยาบาลคนเมื่อคืน แต่ก็ต้องมาสะดุดตากับคนที่นั่งฟุบอยู่ข้างเตียง
หญิงสาวใจเต้นแรง และคิดว่านี่คงเป็นความฝันเพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะมาอยู่ตรงนี้
เธออยากเอื้อมมือไปสัมผัสเส้นผมสีน้ำตาลของเขา อยากรู้ว่ามันจะยังนุ่มมือเหมือนเดิมไหม อยากถามว่าเขามาที่นี่ได้ยังไง
แต่แล้วก็ต้องรีบดึงมือกลับเมื่อคนที่นอนอยู่กำลังรู้สึกตัวทีละนิด มิรันดารีบหลับตาลงอย่างเดิมและพยายามคุมลมหายใจให้สม่ำเสมอ เพราะกลัวเขาจะรู้ว่าเธอตื่นแล้ว
เธอนอนนิ่งจนกระทั่งได้ยินเสียงเขาลุกเดินออกไป มิรันดาถอนหายใจอย่างแรง
ถึงตัวเขาจะออกไปแล้วแต่เธอก็ยังได้กลิ่นน้ำหอมที่เธอเป็นคนขอให้เขาซื้อ นึกไม่ถึงว่าเขาจะยังใช้มันอยู่ พอได้กลิ่นที่คุ้นเคยก็ทำให้เธอนึกถึงเรื่องราวระหว่างเธอกับเขาขึ้นมาอีกครั้ง
แต่เมื่อนึกถึงคำพูดตัดรอนเมื่อคร
