หลังจากทานจนอิ่มโยษิตาก็ขอตัวกลับก่อนส่วนมิรันดาและชนิศาก็มาเดินซื้อของกันต่อ
“อีกไม่กี่วันก็จะต้องไปฝึกสอนแล้วตื่นเต้นไหมรัน”
“มากเลยล่ะนิ เรากลัวเด็กไม่เชื่อฟังเรา”
“รันสอนชั้นไหน”
“ป.2 จ้ะ วัยนี้กำลังซนเลย”
แม้จะคุ้นเคยกับเด็กๆ เพราะเคยไปสอนการบ้านน้องๆ ที่บ้านเด็กกำพร้าบ่อยๆ แต่มันก็ต่างกันอยู่มาก ทั้งจำนวนเด็ก สถานที่และการเติบโตมาในแบบที่ต่างกัน
“สงสัยว่าเปิดเทอมรันจะหมดแรงกลับบ้านทุกวันแน่ๆ เลย”
“นั่นสิ รันว่าก่อนเปิดเทอมจะต้องออกกำลังกายสักหน่อย แล้วก็ฝึกยืนให้ได้วันละ 8 ชั่วโมง”
“สอนทั้งวันเลยเหรอ”
“ไม่ได้สอนทั้งวัน สลับกับเพื่อนคนอื่น แต่ช่วงที่เพื่อนสอนเราก็ต้องคอยยืนดูไง”
“เป็นครูก็ลำบากเหมือนกันนะ ดีแล้วที่นิเรียนแค่ปวส.”
“รันว่าลำบากทุกอาชีพแหละ”
“นั้นสินะ ว่าแต่วันนี้เราจะซื้ออะไรกันบ้างล่ะ”
“รันอยากไปซื้อพวกสติ๊กเกอร์แล้วก็ตุ๊กตาตัวเล็ก เผื่อเอาไว้ใ
