แม้เวลาจะผ่านไปแค่สองเดือนหลังจากเขมทัตเสียชีวิต แต่สำหรับจัสมินแล้วเหมือนว่ามันผ่านมานานมากเพราะก่อนหน้านั้นทั้งสองคนก็ระหองระแหงกันมาตลอด ถ้านับเวลาจริงๆ ก็เกือบครึ่งปีที่ทั้งสองคนกลายเป็นคนแปลกหน้า
คนที่ไม่เคยรู้เรื่องภายในอาจจะมองว่ามันเร็วไปถ้าหากเธอจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน สำหรับจัสมินเธอคิดว่ามันนานเกินไปด้วยซ้ำ เพราะชีวิตที่ผ่านมาของเธอแทบจะไม่มีความสุขเลย
เขมทัตที่เธอเคยรู้จักและรักนั้นได้ตายไปตั้งแต่เข้าปีที่สองของการแต่งงานแล้ว
ตอนนี้เธอลืมทุกอย่างและพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้ากับคนที่เธอคิดว่าเขาแอบชอบเธอมานาน แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายไม่กล้าที่จะเข้ามาในชีวิตของเธอ จัสมินไม่รู้ว่าเขากลัวอะไรถึงไม่ยอมบอกความรู้สึก และเรื่องนี้เธอก็ไม่อยากจะต้องรอต่อไป
บาร์โฮสแห่งหนึ่ง
“พี่จัสมินแน่ใจนะคะว่าพี่จอมจะไม่โกรธที่พี่มาเที่ยวโดยไม่บอกเขา แล้วไหนจะเด็กที่เรียกมาคุยอีก รันว่ามันไม่ค่อยดีเท่
