#23.00 P.M.
ร่างเล็กที่กำลังจะเดินเข้าห้องนอน แต่ทว่า...
ก๊อกๆ
คิ้วเรียงสวยขมวดขึ้นก่อนที่เธอจะเดินไปใกล้ๆ และส่องตาแมวมองดูคนที่อยู่ด้านหลังประตูบานใหญ่
“หึ ติดฉันหรือติด....ของฉันกันแน่” ปากเล็กเบะขึ้นเมื่อรู้ว่าคนด้านหลังประตูเป็นเคน
แอด! แต่แล้วเธอก็เลือกเปิดออก และส่งยิ้มให้เขาปกติ
หมับ! เมื่อเห็นใบหน้าสวยของร่างเล็กเขาก็รีบก้าวเดินเข้ามาสวมกอดเธอด้วยความรู้สึกคิดถึงและโล่งใจ ใบหน้าหล่อซุกลงที่ซอกคอขาว เท้าใหญ่ทีบประตูปิดลง ดันตัวเซลีนติดกับผนังห้อง มือเพียงข้างเดียวรวบแขนเธอไว้เหนือศีรษะ
“พี่เคน!” ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าเขาด้วยแววตาว่างเปล่า
“คิดถึงจังเลย” สายตาออดอ้อนราวกับคนที่กำลังจะคลั่งตายกับการอึดอัดในกายที่เขาไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวัน เขาไม่รอช้า กระแทกริมฝีปากลงที่ปากเล็กของเซลีน บดขยี้มันจนพอใจและขยับลงเรื่อยๆ จนถึงเต้าอวบเขาขยำมันอย่างรุนแรงผ่านเสื้อสายเดี่ยวตัวบ
