@สนามบิน
“อย่าลืมไปหากูบ้างนะ”
“ไม่ต้องห่วงกูสัญญากับมึงแล้ว แต่ถึงไม่สัญญายังไงกูก็ต้องไปหาพ่อแม่อยู่แล้วไหมวะ” มันพยักหน้ารับฉันและหันมองพี่เคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง
“ถ้ามันโทรมาร้องไห้ให้ฟังอีก ผมจะกลับมาเอาตัวมันกลับ”
“ไม่มีทาง”
“ก็ดี”
“งั้นกูไปแล้ว”
“เดินทางปลอดภัยนะมึง ถึงแล้วบอกกูด้วย”
“เออ” มันพยักหน้ารับและเดินเข้ามาสวมกอดฉัน
“อะแฮ่ม นานไปละ”
“หวงจริง รอมันไปนู่นก่อน จะกักตัวมันไม่ให้กลับมาเลยคอยดู” ไวฟายพูดด้วยสีหน้ากวนๆ
“ลองดูดิ”
“ฮ่าๆ ไปแล้ว” ไวฟายโบกมือให้ทั้งสองก่อนจะเดินไปทันที ร่างเล็กยืนมองเพื่อนด้วยสีหน้าเศร้าหมอง อย่างรู้สึกใจหายไม่น้อย ก่อนที่มือหนาจะเอื้อมมาจับไว้แน่น
“ไปเถอะ” และโอบกอดเธอเดินออกไปทันที โดยมีสายตาหลายคู่มองทั้งสองด้วยความอิจฉาตาร้อน
#สองวันถัดมา
“มึงเช็คดีแล้วใช่ไหม?” ร่างเล็กในชุดบอดี้สูทสีแดงสุดเซ็กซี่ถามคนปลายสายด้วยสีหน้าจริงจัง
“เออ ก
