บทนำ ความทรงจำสีจาง2

651 คำ
อารามรีบร้อนทำให้เจ้าสาวคนสวยเดินสะดุด เพราะรองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมที่เธอไม่ถนัดเอาเสียเลย โชคดีที่มีมือของเจ้าบ่าวคว้าเอวเธอไว้ทันท่วงที จึงไม่เกิดเรื่องน่าขายหน้าขึ้นกลางงาน ชายหนุ่มมองภาพที่ชายอื่นโอบกอดณหทัยแนบแน่น ท่าทีกึ่งดุกึ่งเอ็นดูพลางลูบหัวเธอของเพลิงคราม รวมถึงรอยยิ้มแหยๆ ทำหน้าทำตาออดอ้อนของเธอ ดูอย่างไรก็เหมือนทั้งคู่กำลังหยอกล้อหวานแหววกันอยู่ราวกับเป็นคู่ข้าวใหม่ปลามัน พิสูจน์ได้ว่ากาลเวลาไม่ได้ทำให้พวกเขารักกันน้อยลงเลย กลับยิ่งแน่นแฟ้นมากขึ้นทุกวัน จนไม่มีที่ว่างให้เขาหรือใครแทรกเข้าไปได้แม้เพียงเศษเสี้ยวในซอกหลืบหัวใจ น่าแปลก...ที่เขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย ทีแรกนึกว่าจะปวดใจจนทนมองไม่ไหว ต้องเบือนหน้าหนีไปเสียอีก แต่ก็ไม่นะ... หัวใจเขาไม่รู้สึกถึงแรงบีบรัด ไม่เจ็บไม่ปวดเลยสักนิด มีแต่ความยินดีที่ณหทัยมีคนดีๆ เข้ามาปกป้องดูแล รักและเอาใจใส่ ทะนุถนอมอยู่ข้างเธอไม่ห่างกาย มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ เป็นเพราะทำใจได้แล้วหรือ... นเรนทร์สลัดความคิดทิ้งไปทันทีที่ผุดภาพใครบางคนขึ้นมาอีกครั้ง มันก็เป็นแค่เรื่องงี่เง่าเพ้อเจ้อยามที่เขาเผลอไผลลืมตัวเท่านั้น ไม่มีค่าให้จดจำหรือคิดถึงเสียด้วยซ้ำ คงเป็นเพราะเขาบินมาเมืองไทย พออยู่ใกล้ๆ ก็เลยมีบางแวบที่เข้ามาในหัวละมั้ง คิ้วเข้มรูปสันดาบที่ขมวดมุ่นคลายตัวออก ยิ้มบางๆ ให้เจ้าสาวที่เดินมาถึงตัวเขาพร้อมกับเจ้าบ่าวของเธอ “ยังไงล่ะเรา เป็นเจ้าสาวแล้ว แต่ยังซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนอีก” พูดพลางโยกหัวเล็กๆ ของณหทัยด้วยความเอ็นดู ไม่สนสายตาเขียวๆ ของสามีเธอที่มองมือเขาราวกับมีดที่ตัดฉับ ตอนนี้เขาเป็นแขกคนสำคัญของณหทัย เพลิงครามจะกล้าทำอะไรเขาได้ “พี่เรนอะ ว่าน้องว่านุ่ง” ณหทัยทำปากยื่น ก่อนจะฉีกยิ้มแฉ่ง “แต่ครั้งนี้หม่อนยอมให้ก็ได้ เพราะพี่ยอมมางานแต่งของหม่อน” “ได้เห็นหม่อนใส่ชุดเจ้าสาวทั้งที พี่จะพลาดได้ไง” เขาเลิกคิ้วมองเธออย่างกรุ้มกริ่ม จงใจกระตุกต่อมเบื้องล่างของเพลิงคราม “วันนี้หม่อนสวยมาก พี่ดีใจด้วยนะ ในที่สุดเราก็ได้พบกับความสุขที่ตามหาสักที” นเรนทร์ยิ้มให้เธอจากใจจริง รู้สึกอย่างที่พูดมาทุกคำ ในใจตอนนี้เขามีแต่ความหวังดีและปรารถนาดีให้แก่ณหทัยอย่างบริสุทธิ์ใจ เขาจึงไม่กลัวกล้าที่จะสบตากับผู้ชายของเธอเพื่อบอกให้รู้ และคงเป็นเพราะเหตุนี้เพลิงครามจึงไม่มีทีท่าเป็นศัตรูกับเขาเหมือนที่ผ่านมา “ขอให้รู้เอาไว้ว่าคุณเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุด ที่ได้ผู้หญิงแบบใบหม่อนเป็นภรรยา” พลางส่งสายตาเตือนว่าถ้าวันใดเพลิงครามทำให้เธอเสียใจ วันนั้นเขาจะกลับมาทวงหัวใจของเธอคืน จะไม่มีวันยอมให้เพลิงครามได้เข้าใกล้ณหทัยอีกเป็นอันขาด “ผมรู้และผมจะทำให้ดีที่สุด” เพลิงครามเอ่ยอย่างหนักแน่นเป็นเชิงบอกให้นเรนทร์ไม่ต้องเป็นห่วง เขาไม่มีวันทำให้ณหทัยเจ็บปวดเหมือนที่เคยทำ จะมีแต่ความสุขที่เขาจะมอบให้เธอทุกวัน เขาจะไม่ทำพลาดอีกและไม่มีวันยอมให้นเรนทร์จะพรากเธอไปจากอกของเขาได้ ทั้งคู่มองตากันราวกับเป็นสัญญาของลูกผู้ชาย...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม