บทที่ 17 เอาจนเพลีย

1709 คำ

ร่างบางสะดุ้งเมื่อส่วนปลายของตัวตนของเขาค่อย ๆ เคลื่อนเข้ามา กับใบหน้าคมคายโน้มเข้าหาเนินอกอวบอิ่มของตัวเอง ปลายลิ้นของเขาแตะลงบนยอดถันพร้อมมือที่เคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มอีกข้างพร้อมกันไปด้วย ฟันคมขบหยอกเย้ายอดดอกบัวงดงามและดูดดึงโลมเลียอย่างเอาแต่ใจ พระพายรู้สึกเสียวไปทั้งร่างโดยเฉพาะท้องน้อย เธอขยับบดเบียดสะโพกสวยแนบชิดเข้าหาท่อนเนื้อที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาในร่างกายอย่างเชื่องช้า จนเธอกัดริมฝีปากล่างอย่างต้องการระบายความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น สองมือเล็กจกเข้าที่ไหล่กว้างลูบขึ้นศีรษะแทรกกลุ่มผม แล้วกดศีรษะเขาให้จมไปกับหน้าอกนุ่มของตัวเอง “อื้อ” พระพายครางกระเส่าพร้อมขยับเอวเข้าหาความใหญ่โตของเขา เธอต้องการปลดปล่อยความเสียวซ่านให้ออกมาจึงเคลื่อนไหวไปตามสัญชาตญาณ ทำให้ช่องทางรักเต็มไปด้วยน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำมากมายไหลออกมา เพื่อให้การเชื่อมประสานเป็นไปด้วยความง่าย เขาจูบไปทั่วเนินอกทับร่องรอยแ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม