ภัสสรเดินหน้าบูดหน้าบึ้งกลับเข้ามาในร้าน ด้วยอารมณ์ขุ่นมัวจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ร่างบางทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้ ในสวนหย่อมเล็กๆ หลังร้าน เพื่อต้องการหาที่เงียบๆ สงบสติอารมณ์ที่ขุ่นมัว ให้กลับมาเป็นปกติดังเดิม
สูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อสลัดความคิดและภาพ ที่เธอถูกผู้ชายฉวยโอกาสคนนั้น ขโมยจูบแรกของเธอไปหน้าด้านๆ ถึงสองครั้งสองครา
บ้าเอ้ย! ทำไมฉันจะต้องมาเสียจูบแรกให้นายด้วยเนี่ย ไอ้ผู้ชายปากหมา
“ไหนว่าจะไปซื้อของเข้าร้านไง ทำไมเดินตัวปลิวหน้าบูดกลับมา” เต้เอ่ยถามด้วยความสงสัย ยืนกอดอกพิงขอบประตูมองเจ้านายสาว เมื่อเห็นคนที่บอกจะออกไปซื้อของ เดินกลับเข้ามาในร้านตัวเปล่าแถมหน้าตาก็บูดบึ้ง
“พอดีไปเจอหมามา หมามันกัดก็เลยหมดอารมณ์ซื้อของ” คิ้วเข้มขมวดมุ่นเข้าหากันเป็นปม จนแถบจะจับมาผูกโบว์ให้สวยงาม เมื่อได้ยินคำตอบ พลางใช้สยตาสำรวจไปตามร่างกายคนตรงหน้า ที่บอกว่าถูกหมากัดแต่ก็ไม่พบแม้กระทั่งรอยข
