บทที่36

1170 คำ

ตระกูลสวีมิได้มีคลังลับเช่นตำหนักของอวิ้นอ๋อง มีเพียงสมบัติอยู่ในคลังเท่านั้น แต่ก็มากพอให้ลี่ฟางกวาดเก็บในช่องมิติของนางอย่างพอใจ "เสี่ยวซื่อ ข้าจำได้ว่า ไป๋จินเยว่ขนสินเดิมออกมาจากจวนตระกูลไป๋มากมาย เจ้ารู้หรือไหมว่านางเก็บไว้ที่ใด" เสี่ยวซื่อก็มิทำให้ผิดหวัง นอกจากสินเดิมในห้องเก็บของในเรือนของนางแล้ว ใต้ดินภายในห้องนั้นก็มีหีบทองคำกับตั๋วเงินอีกนับสิบที่นายท่านไป๋มอบให้นางไว้เพื่อส่งให้เขาภายหลังอีกด้วย หลินจางหย่งยังคงไม่ได้สติเมื่อเห็นลี่ฟางโบกมือครั้งเดียวของภายในห้องก็หายไปหมด แต่องครักษ์เงาทั้งสามกลับมีท่าทีปกติ หลินจางหยางจึงรู้สึกหงุดหงิดที่นางบอกคนของตนแต่มิยอมบอกเขา เมื่อกวาดทุกอย่างในจวนสวีหมดแล้ว ทั้งหมดก็กลับออกมาอย่างเงียบๆเช่นตอนเข้าไป หลินจางหย่งมารู้สึกตัวอีกครั้งเขาก็กลับมาถึงจวนตระกูลอู่แล้ว ลี่ฟางส่งน้ำชาให้เขาดื่มเพื่อสงบสติอารมณ์ ก่อนที่นางจะทิ้งเขาไว้แล้วนำตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม