หลินจางหย่งเดินจูงเด็กทั้งสองมาที่ห้องโถงเพื่อพบบิดาของตน เขาที่ได้ยินเสียงหัวเราะของหมออู่ก็รู้ได้ทันทีว่าบิดาของตนหลอกล่อให้หมออู่ตกหลุมพรางแล้ว ซีห่าวกับซีฮันเดินไปคารวะหลินฮุ่ยหมินอย่างสง่างาม
หลินฮุ่ยหมินเห็นหน้าซีฮันน้ำตาก็คลอทันทีเป็นอย่างที่บุตรชายของกล่าวไว้ไม่ผิด ดวงตาของซีฮันเหมือนภรรยารักของเขาเหมือนแกะสลักออกมา ยามที่เด็กทั้งคู่เอ่ยเรียกว่าท่าปู่ หลินฮุ่ยหมินแทบอยากจะควักหัวใจของตนออกมามอบให้พวกเขา แต่เมื่อเด็กทั้งคู่เอ่ยถามเขา เขาก็ชะงักไปทันที
"ท่านปู่ ท่านมาดูอาการท่านลุงหรือขอรับ" ยังคงเป็นซีฮันที่เอ่ยถาม
หลินฮุ่ยหมินยิ้มค้างไปแล้ว น้ำตาแห่งความปลาบปลื้มยามที่หลานทั้งสองเอ่ยเรียกว่าท่านปู่ยังไม่ทันไหลก็ต้องกลืนกลับเข้าไปที่เดิม เขาหันไปถลึงตาใส่บุตรชายจอมโง่ของตน หลินจางหย่งทำได้เพียงลูบจมูกแก้เก้อ
เป็นซีฮันที่แก้สถานการณ์ให้บิดาของตนไม่ต้องโดนสายตาเหยียดหยามเพิ่มขึ้น
