“อืมม หนาวว่ะ” เธอเดินฝ่าลมหนาวกลับมาที่อพาร์ตเม้นต์ ขึ้นลิฟต์สู่ชั้นเจ็ดของตึกสูงสิบชั้น ตรงไปยังห้องพักของตัวเอง ซึ่งเป็นห้องริมสุดของชั้น ห้องที่เธอพักอาศัยมาสามปีแล้ว หลังจากได้งานทำที่บริษัท
“อ่า...” เมื่อเข้าห้องแล้ว เธอยืนนิ่งเพื่อตั้งสติ ทบทวนว่าตัวเองทำอะไรลงไป
“ไม่อยากเชื่อเลย ไม่อยากเชื่อเลย ฉันกับ...กัปตันแจ็ค สแปร์โรว์ เราฟิจเจอริ่งกัน! ..ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย แต่หลายครั้งมาก โอวว ถ้าแค่ครั้งเดียว มันอาจจะเป็นการเผลอไผล ถูกมั้ยทิพย์นารี แต่นี่..เธอทำกับเขาไปกี่ครั้งฮึ เธอบ้าไปแล้วรึไง ตานั่นมันเป็นคนบ้านะ เธอเหงี่ยนมากขนาดนั้นเลยเหรอ??”
เมื่อได้สติว่าได้ทำสิ่งที่ไม่ควรทำลงไป เธอรีบเข้าห้องน้ำ เพื่อจะทำความสะอาดร่างกาย เพื่อจะล้างคราบใคร่ของคนบ้าให้สะอาดเอี่ยม แต่พอสายน้ำราดรดบนเนื้อกาย เธอกลับหวนนึกถึงปากลิ้นและดุ้นเนื้ออุ่นๆของเขาจนซ่านในอารมณ์อย่างห้ามไม่อยู่
“โอวว..
