“ ฉันเองก็รักท่านมากกว่าชีวิต พยายามทำให้ทุกอย่างที่ท่านต้องการ ”
“ รวมถึงเรื่องฟ้าด้วยใช่ไหมคะ ” คำถามนั้นทำให้เขายิ้มกว้าง
“ ถ้าเรื่องเธอ จะบอกว่าเป็นความต้องการของท่านฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เพราะฉันเองก็ต้องการเธอด้วย ” พูดจบเขาก็นิ่งไปชั่วขณะแล้วใช้สายตาคมกริบจ้องมองเธออยู่แบบนั้นโดยไม่พูดอะไรเลย จนคนโดนจ้องเขินหน้าแดงไปหมด
“ จ้องอะไรฟ้าขนาดนั้นล่ะคะ ”
“ เธอล่ะ ต้องการฉันไหม น้ำฟ้า ”
“ ถ้าไม่ต้องการฟ้าจะยังยืนอยู่ตรงนี้เหรอคะ ”
“ นั่นสินะ ว่าแต่เรื่องมันเป็นยังไง เมื่อคืนเธอไปอยู่ไหนมา ”
“ ตอนแรกฟ้าคิดจะไปจริง ๆ โกรธมาก เก็บของใส่กระเป๋าแล้ววิ่งลงไปเรียกพี่เรียม แต่ก็ไม่กล้าเรียกดังเพราะกลัวจะรบกวนคนอื่น พี่เรียมคงหลับสนิท ฟ้าก็วิ่งร้องไห้ไปเรื่อย ๆ ไม่รู้ทิศรู้ทางจนไปชนเข้ากับคุณยาย คุณยายเลยพาขึ้นบ้านไปและช่วยคุยให้ใจเย็นลง ” เขาใช้นิ้วจิ้มที่จมูกโด่งรั้นนั้นไปทีหนึ่ง
“ ทีหลังอย่
