“คงถึงเวลาแล้วสินะ ที่พี่ต้องบอกความจริงกับไหม” ระหว่างที่ทำภารกิจทุกอย่างเรียบร้อย เขาก็กุมไหล่บอบบางทั้งสองของเธอเอาไว้ก่อนจะเข้านอนเหมือนเช่นปกติ หากไม่มีงานที่ต้องทำดึกๆ ดื่นๆ ทินกรจะเข้านอนพร้อมกับเธอ เพราะการนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ต้องใช้สายตาค่อนข้างมาก ดังนั้นจึงต้องถนอมสายตา หากหักโหมจนเกินไป อาจทำให้มองไม่เห็นก่อนวัยอันควรได้
“ทำใจดีๆ เอาไว้นะ” แม้คนทั้งสองจะไม่ใช่บิดามารดาของเธอจริงๆ แต่ทินกรรู้ดีว่าคนในอ้อมแขนก็ยังห่วงใยอยู่มาก ไม่เช่นนั้นคงจะหนีตามเขามาตั้งแต่ที่จะโดนคนทั้งสองขายให้เสี่ยไปตอนอายุสิบแปดแล้ว ที่เธอรอดมาได้เพราะเขาเอาเงินให้ไหมแก้วไปใช้หนี้แทน
“อะไรคะพี่ทิน” หัวใจของคนรอฟังสั่นรัวแทบโลดออกมานอกอกเลยก็ว่าได้
“พ่อแม่ของไหมโดนฆ่าตายเมื่อหลายเดือนก่อน”
“จริงเหรอคะ” คนถามตกใจตาโต ยกมือขึ้นทาบอกก่อนจะกลั้นสะอื้นเอาไว้ไม่ไหว
“ที่พี่ไม่บอกเพราะว่ากลัวไหมทำใจไม่ได้” เขา
