“ไม่มีน้องแล้วจะเหงา”
“ฉันมีแกเป็นน้องนี่แหละซวย เมื่อไหร่จะมีผัวแล้วไปให้พ้นๆ สักที”
“ไม่เอาหรอกค่ะ ถ้ามีผัวต้องให้รวยๆ แบบพี่เพลิง ไม่งั้นไม่เอาค่ะ”
“เห็นแก่เงินว่างั้น” เขาแดกดัน
“ใครบ้างไม่เห็นแก่เงิน หรือพี่เพลิงกินข้าวกับเกลือได้ ตัวเองก็ทำงานงกๆ ให้รวยไม่ใช่เหรอ”
“คุยกันแกแล้วปวดหัว” เพลิงหลับตาหนี
เปลี่ยนจาก “ฉัน” เป็น “แก” หมายความว่าโกรธสุดๆ แต่ก็โกรธได้แค่นั้น พี่ชายของเธอรักเธอยิ่งกว่าอะไร
“พี่เพลิง คิดทบทวนให้ดีๆ นะคะ ถ้าพี่เพลิงมีน้องสาว สมมุติน้ำแล้วกัน โดนผู้ชายจับไปข่มขืนพี่จะรู้สึกยังไง ถ้าพี่มีลูกสาวจะทำยังไง น้ำฝากไว้แค่นี้แหละ อะไรที่ไม่ถูกต้องก็แกไขให้ถูกต้องซะ หรือถ้าไม่แก้ไขก็ปล่อยมันไป พิตายไปแล้ว คนเราถ้าอ่อนแอก็อยู่บนโลกนี้ไม่ได้”
โชติกาทิ้งท้ายเอาไว้ให้ญาติผู้พี่ได้คิด เพลิงหลับตาเหมือนไม่สนใจแต่เงี่ยหูฟัง
เขาลืมตาเมื่อญาติผู้น้องออกจากห้องไปแล้ว ตอนนั้
