"บ้า! ถามอะไรแบบนั้น ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่าเราก็เป็นเเค่เพื่อนกัน"
"เอออ! ตามนั้นแหละกลับกันเถอะดึกแล้ว"
เช้าวันต่อมา บ้านริชชี่ เวลาเก้าโมงตรง
"มึงโอเคนะริชชี่ ปากมึงบวมๆ " ปริมมองอย่างเป็นห่วง
"ใครเเม่งระยำขนาดนี้!!" เทลสาดเสียงหงุดหงิด"
"กูอาจเป็นสาเหตุก็ได้กูขอโทษด้วยนะ" แบล็คพูดแผ่วเชิงสำนึกผิด"
ริชชี่ลุกนั่งบนเตียงสีฟ้ามองหน้าเพื่อนก่อนจะพูดปนขำออกมา
"โอ๊ยยย!! เลิกทำหน้าเศร้ากันสักทีกูยังไม่ตาย ฮ่าๆ" ใบหน้าหวานยิ้มให้เพื่อน เจลเดินเข้ามาถามไถ่ "หิวข้าวไหมเดี๋ยวกูต้มให้"
"กำลังหิวเลย ขอบใจนะมึง"
เทลหยิบบุหรี่เดินไปก่อนปริมตามหลังเจลไปยังห้องครัว เหลือเพียงเเบล็คที่นั่งเฝ้าริชชี่ข้างเตียงนอน
"เฮ้ยยยย มึงไม่ต้องเครียดนะกูไม่เป็นไร" ริชชี่คว้าจับมือเเบล็คที่กำลังประสานกุมไว้
"กูไม่คิดว่าใครเเม่งจะทำแบบนั้นได้ เพราะผู้หญิงทุกคนของกูก็มีขอบเขตข้อตกลงหมด"
"เอออ ช่างมันเถอะ"
"แต่กู
