"บ้า ถอยไป"
เจลรีบเบี่ยงตัวหนี เป็นจังหวะเดียวกับที่ปริมออกจากห้องน้ำพอดี
ทั้งคู่ยังคงช่วยกันดูแลเพื่อน กระทั่งทุกอย่างผ่านไป หลายวัน
วิทยาลัยเทคนิค SS
"ดีนะที่อีปริมมันไม่เป็นอะไรแต่ต้องพักติวกันก่อน" เทลพูดอย่างเครียดตามมาด้วยริชชี่
"มันเป็นคนระวังจะตาย ทำไมอยู่ๆ ไปแดกกุ้ง"
"มันคงไม่ทันคิดหรอกกูว่า"
"ช่างเถอะช่วงนี้ก็พักเที่ยวไปก่อน"
"เออออ ใช่"
ทุกคนพยักหน้ารีบ แต่หลังจากถามไถ่เรื่องที่แบล็คพาเจลหลบไปยังนอกเมืองทุกคนก็เข้าใจ
หลังเลิกเรียน
"ตามสบายนะเจลลี่คนคุ้นเคยไม่ต้องเกรงใจ" พ่อพูดพลางยิ้มให้ "จะมาอาศัยอยู่กี่เดือนกี่ปีตามสบาย"
"ขอบคุณมากนะคะพ่อ เกรงใจจัง"
"เห็นกันบ่อยจะเกรงใจทำไม ฮ่าๆ"
"หนูขอบคุณอีกครั้งค่ะ"
น้ำเสียงใสเอ่ยพร้อมยกมือไหว้ แบล็คพาเจลกลับมายังอู่ซ่อมรถซึ่งก็คือบ้านตัวเอง
ห้องนอนแบล็ค
"เสื้อผ้ามึงก็ซื้อใหม่ไม่ต้องกลับไปหรอกที่ซ่อง" เเบล็คพูดยื่นบัตรATMให
