พ่อบ่นไปยังเจ้าลูกชายตัวดีที่โตจนป่านนี้แล้วยังไม่เอาไหนอยู่เลย วันๆเอาแต่เมาหัวราน้ำหรือไม่เมาก็ควงหญิงไปเรื่อย
ชายสูงวัยส่ายหน้าไปมาเครียดกับลูกชายเหลือเกินแล้วแบบนี้ผู้หญิงดีๆอย่างหนูลินดาจะมาชอบมันได้ยังไง
“โถ่พ่อ~ เธอต้องชอบผมแน่! ลูกชายพ่อหล่อขนาดนี้” ยิ่งได้ฟังคำพูดของเจมส์ผู้เป็นพ่อก็ยิ่งส่ายหน้าไปมาไม่เข้าใจทำไมมันถึงได้หลงตัวเองแบบนี้ทั้งที่เขากับแม่ของมันก็ไม่มีนิสัยแบบนี้เลยนะแล้วมันได้นิสัยหลงตัวเองแบบนี้มาจากใคร
เฮ้อ~
เสียงถอนหายใจของชายวัยกลางคนดังขึ้น เขาทอดสายตามองไปยังลูกชายของตัวเองด้วยความรู้สึกเหนื่อยหน่าย นี่เขาเลี้ยงลูกมาแบบผิดๆหรือเปล่าจึงทำให้มันไม่รู้จักโตสักทีทั้งที่อายุก็จะปาเข้าไปเกือบจะ 30ปีแล้ว
“ไอ้เจมส์!! แกอายุ 28ปีเข้าไปแล้วนะ เมื่อไหร่จะจริงจังกับชีวิตสักที ถ้าฉันตายไปสักคนบริษัทจะอยู่รอดได้ยังไงถ้าไม่มีคนเข้ามารับช่วงบริหารงานต่อไปแบบนี้”
“พ่อก็ชอ
