ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวผู้ชายคนนั้นมาอยู่ตรงหน้าเธอได้อย่างไรกัน เนื้อตัวของลินดาเริ่มสั่นไหวความรู้สึกกลัวเริ่มเกิดขึ้นอีกครั้งแล้วเขาจะพูดเรื่องพวกนั้นกับพ่อของเธอหรือเปล่า
ร่างบางที่ไม่สามารถรู้ได้ถึงจิตใจของเขาก็นิ่งฝืนพูดถามออกไปอย่างเกร็งๆ
“แก มาที่นี่ได้ยังไง” เสียงของเธอดูสั่นเครือเล็กน้อยแล้วยิ่งตอนนี้ก็อยู่ด้วยกันตั้งหลายคนด้วย ถ้าเขาตั้งใจพูดออกมาล่ะเธอจะทำยังไง อานนท์ที่ได้ยินลูกสาวพูดจาไม่น่าฟังออกมาแบบนั้นก็เลิกคิ้วสูงมองไปยังหน้าของคู่ค้าคนใหม่เพราะเกรงว่าเขาอาจจะรู้สึกโกรธเคืองแทนลูกชายที่โดนลูกสาวของเขาพูดจาแบบนั้นใส่
“ลินดา พูดอะไร!” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถามไปยังลูกสาวที่นั่งตัวสั่นอยู่ข้างกายเขา ลินดาสะดุ้งเฮือกเม้มริมฝีปากอย่างครุ่นคิดว่าจะต้องทำอย่างไรดี งั้นทำเป็นจำคนผิดไปก็แล้วกันหวังว่าเขาจะไม่พูดอะไรที่ไม่ดีออกมานะ
“ขอโทษค่ะ ลินจำคนผิด” เธอหันไปย
