“ลินรู้ค่ะ แล้วลินก็รู้ว่าคุณลุงอยากที่จะพูดอะไร เอาเป็นว่าถ้าลูกชายคุณลุงไม่ยอมทำงานเอาแต่เที่ยวเล่นไปวันๆ คุณลุงก็..”
“ก็..อะไร”
“คุณลุงก็ไล่เขาออกไปจากบ้านไงคะ ออกไปแต่ตัว!!” จริงๆเธอก็ไม่ได้อยากพูดแบบนั้นหรอกนะก็แค่หมั่นไส้เขาเท่านั้นเอง
นั่งรกหูรกตาอยู่ได้...
“หึ! ถ้าพ่อฉันทำแบบนั้น ฉันจะไปอยู่กับเธอแทนโทษฐานที่เสี้ยมพ่อฉัน” เขายิ้มร้ายมองใบหน้าสวยไม่วางตา ถ้าพ่อไล่เขาออกจากบ้าน เขาคนนี้นี่แหละที่จะไปอยู่บ้านของเธอ
ลินดามองเขาตาเขียว แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย ไอ้บ้านี่!!
“อาหารมาแล้วค่ะ” เสียงพนักงานสาวพูดขึ้น เธอมาพร้อมกับจานอาหารกลิ่นหอมที่อยู่ในมือ อาหารเริ่มทยอยมาหมดแล้ว
“ลงมือกินกันได้เลย หนูลินดากินเลยนะลูก” พ่อเจมส์เอ่ยบอกทุกคนพร้อมทั้งหยิบช้อนส้อมขึ้นมาจับแล้วตักอาหารใส่จานตัวเอง
30 นาทีต่อมา
“งั้นลินขอตัวกลับก่อนนะคะ” ทันทีที่เดินออกมาจากร้านอาหารแล้ว ลินดารีบยกมื
