“นั่งลง”
“ผู้หญิงที่ไอ้เจมส์มันแอบชอบใช่ไหมครับเนี่ย” นีโอมองลินดาอย่างกรุ้มกริ่มแล้วพูดตามที่ใจคิดออกมาซึ่งคำพูดของนีโอทำเอาคนตัวเล็กอ้ำอึ้งเพราะไม่รู้จะตอบปฏิเสธว่าอย่างไร
“เอ่อคือ..”
“อย่าแซวเธอ!” เจมส์ห้ามปรามไปยังเพื่อนสนิทแต่ใจลึกๆกลับชอบที่มันพูดแบบนั้นออกมาอย่างน้อยก็ทำให้เธอมีอาการเขินอายได้แหละ
“ว่าแต่มีเรื่องอะไรทุกข์ใจหรือเปล่า สีหน้าของเธอดูไม่สู้ดีเอาซะเลย” เขาทำเป็นถามทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะอะไร
“….”
“เล่าได้ถือว่าระบายความทุกข์ไง” ลินดาเม้มริมฝีปากแน่นจะพูดออกไปได้เหรอเรื่องส่วนตัวแบบนั้นแต่สุดท้ายด้วยความที่อยากระบายความในใจที่จุกจนล้นเธอจึงเปิดปากพูดออกมา
“ลินต้องแต่งงานกับคนที่พ่อเลือกให้ค่ะ ลินไม่อยากแต่งเลย เป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้แล้วคือลินไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธพ่อได้เลย” เธอพูดพร้อมกับยกแก้วเหล้าที่เจมส์ได้วางไว้ให้ตรงหน้าเธอขึ้นมาดื่ม เจมส์ท
