ปิ่นปักถึงกับพูดติดอ่างขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ไม่ต้องพูดแล้ว กลับไปเลย มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น”
พันนาพูดอย่างรำคาญหญิงสาว
“คุณพันจะให้ปิ่นเดินกลับเหรอคะ”
ปิ่นปักกลืนน้ำลายลงคออย่างตกใจในคำพูดของเขา พันนาเพิ่งสำนึกว่าที่นี่มันที่ในป่าไม่ใช่ที่บ้าน เขาลืมไปเสียสนิท
“บ้าจริง แล้วเธอหาเรื่องตามฉันมาทำไมนี่ รู้ไหมว่าฉันจะอยู่ที่นี่เป็นอาทิตย์ ไม่ใช่มาเช้าเย็นกลับนะ แล้วป้าเอิบจะไม่เป็นห่วงเธอหรือยังไง” พันนาพูดอย่างหงุดหงิด
“หนูเขียนจดหมายบอกแม่ไว้แล้วค่ะ ว่าจะไปค้างบ้านเพื่อน ส่วนคุณจะอยู่นานแค่ไหนก็ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้” ปิ่นปักรีบบอกเขาทันที
“แล้วเธอจะมาอยู่กับฉันที่นี่ได้ยังไง”
พันนาตวัดสายตามองมาอย่างไม่สบอารมณ์ เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่งไม่ใช่ตุ๊ดไม่ใช่เกย์ จะให้อยู่กับผู้หญิงสาวในบ้านสองต่อสอง เขายังคิดไม่ออกเลยว่าจะอดใจได้ไหวหรือเปล่า
ถึงเขาจะไม่เคยสนใจเธอ แต่ใช่ว่าเขาจะเป็น
