“มีอะไรหรือเปล่า”
ไพรวัลย์เลิกคิ้วถามหนุ่มรุ่นน้องด้วยดวงตาคมแกร่งกล้า อาการหวงน้องสาวชัดเจน
“เปล่าครับไม่มีอะไร แค่ทักทายน้องพริกหวานตามประสา... คนเคยรู้จักกัน”
แทนคุณเว้นวรรคคำพูดเอาไว้ให้หญิงสาวหัวใจสั่นไหว เขาพูดกับไพรวัลย์ก็จริง แต่สายตาหันไปมองหน้านวลของหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ กับพี่ชาย
“ถ้าไม่มีอะไร ผมคงต้องขอตัวพริกหวานแล้ว เพราะต้องไปเตรียมงานอีกมาก”
ไพรวัลย์ขอตัวน้องสาวเสียงเรียบแต่ทรงไปด้วยอำนาจ
“เชิญตามสบายครับ หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกนะครับน้องพริกหวาน” แทนคุณโค้งคำนับให้หญิงสาวอย่างล้อเลียน
พนิดาสะบัดหน้าใส่แทนคุณเดินตามพี่ชายไปอีกทาง ชายหนุ่มมองตามร่างอรชรไปอย่างใช้ความคิด
แทนคุณกลับมาที่เต็นท์เพื่อสั่งลูกน้องให้ช่วยดูความเรียบร้อย ส่วนแทนรักนั้นเพิ่งมาถึงเพราะไปจัดการเตรียมข้าวของผลิตภัณฑ์ที่จะโชว์จากโรงงาน
งานเริ่มขึ้นมีเต็นท์และบูธหลายสำนักงาน รวมถึงบริษัทห้างร้
