“หมดสนุกเลยว่ะ ความอดทนน้อยจริงนะมึง” พี่โยส่ายหน้าอย่างหัวเสีย แต่กลับมีรอยยิ้มร้ายประดับไว้บนมุมปาก เหมือนกับว่าสนุกที่ได้แกล้งรุ่นน้องของตัวเอง เหตุการณ์ตรงหน้าเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนฉันมองตามแทบจะไม่ทัน พี่โยลุกขึ้นยืนแล้วผิวปากลุกออกจากโต๊ะไป ทิ้งฉันไว้กับพี่ทัพที่ทำหน้าดุ ราวกับว่าฉันทำอะไรผิด ผู้หญิงของเขาอะไรกัน เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วต่างหาก เข้าข้างตัวเองชะมัดเลย “เดี๋ยวพอฉันเล่นวงเสร็จแล้วรอหน่อยดิ” “.....” “อยากคุยด้วย” ฉันเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรงด้วยความประหม่า จ้องมองนัยน์ตาคู่คมที่ปรือมองมาคล้ายว่าจะสื่ออะไรบางอย่าง พี่ทัพละมือออกไป ทำให้ฉันเหลือบไปเห็นไม้กลองที่เขาถือไว้อีกมือนึงพอดี “ไม่ได้ยินที่พูดเหรอคะคนสวยขา” เขากระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ “อ้ะ” ฉันหนีจนแผ่นหลังพิงติดกับเก้าอี้ที่นั่งอยู่ หมาป่าตัวโตกำลังไล่ต้อนลูกแกะให้จนมุม ลมหายใจอุ่นร้อนเ