ระหว่างที่กำลังนั่งกินข้าวด้วยกันอยู่นั้น
“เธอจะว่าอะไรไหม ถ้าหากปิดเทอมนี้ฉันจะพาถิงถิงไปเล่นที่บ้าน”
“คะ?”
“หมายถึง ไปเล่น ไปอยู่ เธอกับป่าไม้จะได้มีเวลาไปฮันนีมูนกันไง ฉันเลยจะพาถิงถิงไปอยู่ด้วย”
“แต่คุณหญิงจะไหวเหรอคะ?”
“ทำไมจะไม่ไหว ถิงถิงเลี้ยงง่ายจะตาย อีกอย่างที่บ้านฉันก็คนเยอะแยะ”
“......” ที่เธอคิดไม่ใช่เพราะเธอไม่ไว้ใจคุณหญิง แต่เพราะเธอกลัวว่าน้องถิงถิงจะไปทำนิสัยไม่ดีใส่ใครเข้า แม้แกจะไม่เคยทำก็ตาม เธอก็แค่กลัวว่าหากไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว น้องถิงถิงจะร้องไห้หาเธอยกใหญ่ ปกติทั้งสองไม่เคยต้องห่างกันนานอยู่แล้ว
“ถ้าเธอไม่โอเคก็ไม่เป็นไรนะ ฉันไม่ได้ว่าอะไร”
“น้องถิงถิงคะ ว่ายังไงคะ?” ถึงอย่างนั้นเธอก็ต้องถามความเห็นของลูกสาวก่อน และตกลงกันว่าถ้าหากไปอยู่แล้วจะต้องทำตัวยังไง และก็ไม่สามารถร้องไห้หาเธอได้ในระหว่างนั้น เธอกลัวว่าน้องถิงถิงจะไปสร้างความน่ารำคาญให้กับคนอ
