“แฟนใหม่เหรอ ตะวันกับมันคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่” ภาริชเอยถามออกมาด้วยความเจ็บปวด เจ็บปวดเหลือเกิน เจ็บปวดจริงๆ เขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะสามารถสร้างความเจ็บปวดให้เขาถึงเพียงนี้ มันเหมือนว่าเธอเอามีดไปกรีดที่กลางใจเขา แล้วเขาก็เจ็บปวดอย่างที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้เลย
“ทำไมต้องอยากรู้ล่ะ นายไม่ควรมาล้ำเส้นเราเลยนะปาล์ม ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มความสัมพันธ์กัน เราไม่เคยก้าวก่ายชีวิตนาย ส่วนการเลือกที่จะจบมันก็เป็นนายเอง แล้ววันนี้จะมาวุ่นวายกับเราทำไม เราไม่เข้าใจจริงๆ” ตามตะวันเอ่ยออกมาด้วยเจ็บปวด ทุกอย่างเขาเป็นคนเลือกเอง เลือกที่จะจบ เลือกที่จะไม่พัฒนาความสัมพันธ์กับเธอ ล้วนแล้วแต่เป็นเขาที่เลือกทุกอย่างเอง แล้วตอนนี้จะมาทำท่าทางเหมือนหมาหวงก้างทำไม เธอไม่เข้าใจเขาจริงๆ
“ลำเส้นหรือโดนสวมเขากันแน่ ที่ไม่กล้าบอกเนี่ยก็เพราะว่ามีมันตั้งแต่ที่ยังไม่ได้เลิกกับเราสินะ” ภาริชเอ่ยออกมาด้วยความเจ็
