ฉันนอนกลิ้งไปมาบนเตียงอย่างเบื่อหน่าย หลังกลับจากพัทยาเมื่อช่วงสาย ฌอนก็รีบไปบริษัททันที ส่วนเพื่อนตัวแสบทั้งสามยังคงลั้นลากันต่อ บอกว่าจะกลับมาตอนเย็น ฉันนอนมองแหวนบนนิ้วแล้วยิ้มบางๆ ให้กับตัวเองอย่างมีความสุข
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ค่ะแม่” ฉันกดรับสายทันทีที่เห็นชื่อคุณแม่โชว์ขึ้นหน้าจอ
“ว่าไงยัยตัวแสบ แอบไปเที่ยวไม่บอกแม่เลยนะ” แม่พูดด้วยเสียงน้อยใจแบบแกล้งๆ
“อิงบอกพี่เมฆแล้วนี่คะ”
“บอกพี่เมฆ ไม่ได้บอกแม่นี่นา ใช่สิ เดี๋ยวนี้อะไรก็พี่เมฆๆ แม่แก่แล้วจะไปมีความสำคัญอะไรล่ะ”
“โอ๋ๆ อย่าน้อยใจสิคะแม่ งั้นวันนี้อิงพาไปช้อปปิ้ง ดีไหมคะ?” ฉันรีบง้อ อยากออกไปข้างนอกอยู่พอดี อยู่เฉยๆ ในห้องก็เริ่มเบื่อแล้ว
“ก็ได้ แต่ต้องตามใจแม่นะ” มาอีกแล้ว เงื่อนไขแบบแม่ๆ
“ค่า~ แล้วคุณพ่อไปไหนแล้วคะ? ชวนพ่อไปด้วยไหม?”
“รายนั้นไปตีกอล์ฟกับเพื่อนๆ แล้วจ้ะ ทิ้งแม่ไว้เฝ้าบ้านคนเดียว ลูกชายก็ทำงาน ลูกสาวก็หน
