ทั้งสามเบิกตากว้างอย่างตกใจ เพราะรอยช้ำที่เกิดขึ้นบวมแดงไม่น้อย ไม่รู้ว่าซูเจินนางใช้แรงมากเพียงใด
ฮ่องเต้เม้มปากแน่น หากทั้งสามไม่ได้ทำคงมีเพียงเด็กน้อยตัวแสบเสียแล้ว แต่พระองค์จะเอ่ยเรื่องนี้ออกมาเช่นไร ถ้าตรัสออกมาไม่เท่ากับเปิดเผยตัวตนของซูเจินหรือ หากนางไม่พอใจแคว้นเยี่ยนคงถึงคราวเคราะห์อย่างแน่นอน
“เหลวไหล เจ้าล้มลงเองและโทษผู้อื่นอย่างนั้นหรือ” ฮ่องเต้แสร้งตวาดออกมาเสียงดัง ก่อนจะให้องครักษ์พาตัวบุตรชายกลับตำหนัก ทั้งยังให้ตามหมอมาดูอาการ
เยี่ยนเฟยหยางมองเสด็จพ่อของเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่าพระองค์จะตัดสินเช่นนี้ เขาสะบัดตัวออกจากขันทีข้างกายที่เข้ามาประคอง พร้อมทั้งวิ่งกลับไปที่ตำหนักของเสด็จย่าทันที
“หึ เจินเออร์ เจ้าก็ทำรุนแรงไม่น้อยเลยทีเดียว” ฮ่องเต้เอ่ยออกมาเสียงเบา พระองค์ไม่ได้ตำหนิซูเจิน แต่เพราะไม่อยากให้ผู้ใดรู้ถึงการมีอยู่ของนางที่นี่
“หม่อมฉันยอมรับผิดที่ทำรุนแรงเกินไ
