@วันต่อมา
ของขวัญตื่นแต่เช้าเพื่อขับรถมาทำงานเอง เพราะไม่อยากให้นายกสุเมธไปรับที่บ้าน
เธอส่งข้อความไปหาท่านตอนที่ถึงสำนักงานเทศบาลแล้ว ฝ่ายนั้นอ่านแต่ไม่ตอบ เธอก็ได้เข้าใจว่าท่านรับรู้
หน้าที่ของเธอในทุก ๆ เช้า เมื่อเห็นผู้บังคับบัญชาตำแหน่งสูงสุดในนี้มาถึง เธอต้องรีบเข้าครัวชงกาแฟไปให้ท่าน
กาแฟดำสองช้อนชา กับน้ำร้อนเหมือนอย่างทุกวัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ของขวัญเอามือข้างที่เจ็บยกขึ้นเคาะเบา ๆ เพื่อบอกให้คนด้านในรับรู้ ก่อนจะผลักประตูเปิดเข้าไป
เห็นร่างสูงมองมาเล็กน้อย แต่กลับหลุบตาลงมองเอกสารต่อ
เธอนำถ้วยกาแฟไปวางบนโต๊ะทำงานให้ท่าน เมื่อไม่เห็นท่านพูดอะไร จึงทำท่าว่าจะเดินออกจากห้องไป
"เดี๋ยว"
หญิงสาวหยุดเดิน คลี่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ หันกลับไปมองคนด้านหลัง ฝ่ายนั้นก็ลุกเดินมาหาเธอ
แต่เพราะอีกฝ่ายเข้าใกล้เธอเกินไป เธอจำต้องถอยหลังกลับ ยกมือดันแผงอกแกร่งเอาไว้เมื่อแผ่นหลังเธอติดไปก
