ของขวัญก้าวขาไม่ออก มาได้สติก็ตอนที่ร่างบอบบางของเธอถูกอุ้มไปวางบนที่นอน
“นะ...ไหนว่าจะไปส่งขวัญคะ” ของขวัญรีบทักท้วงคนที่รับปากเธอมา
“อยากกลับจริง ๆ เหรอ” นายกสุเมธสอดมือเข้าใต้ชายเสื้อเพื่อกุมอกอวบ เคล้นจนดวงตาคู่สวยหลับพริ้มลงก่อนจะลืมขึ้นมาใหม่อีกที
ของขวัญไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ว่าจะเอายังไงดี ทั้งกลัว ทั้งอยากใกล้ชิดนายกสุเมธ
อย่างที่เคยบอกว่า นายกสุเมธมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามมาก และหนึ่งในคนที่ติดกับดักก็คือเธอ
มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับท่านมาแล้วครั้งหนึ่ง ยอมรับว่านายกสุเมธมีเสน่ห์เหลือร้าย
“ว่ายังไงของขวัญ” เสียงทุ้มถามออกมา ขณะที่มือยังคงบีบเคล้นผิวนุ่มนิ่มไปพร้อมกัน
“ยะ...อยากค่ะ ขวัญอยากกลับบ้าน” ของขวัญพยายามจะดันร่างกายของท่านออกห่าง แต่พอท่านบีบบี้ยอดอกเธอมา แขนเรียวกลับอ่อนแรงลงไป
“อือ...นายก” ของขวัญวาบหวามไปทั้งตัว ท่านบีบที่หัวนม แต่ด้านล่างเธอกลับขมิบไปด้ว
