“หิวหรือยัง”
“หิวแล้วค่ะ”
“อยากกินอะไรไหม”
“อยากกินแกงเส้นค่ะ” ของขวัญชี้ไปยังร้านแกงเส้นป้า ซึ่งไม่บ่อยนักที่เธอจะได้มากิน เนื่องจากเธอไม่ได้อยู่หมู่บ้านคันคาย มีนาน ๆ ทีถึงมาแวะ และหากเป็นเทศกาล หรืองานต่าง ๆ ที่มาเที่ยว ถึงจะได้แวะ
แกงเส้นป้าเด็ดมาก กินที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่ากินที่คันคาย
“ไปนั่งรอก่อนเดี๋ยวสั่งให้” พยักพเยิดหน้าบอกของขวัญไปนั่งรอที่โต๊ะ
“ค่ะ”
“พี่นวล ผมเอาแกงเส้นพิเศษสองถ้วยครับ”
ป้าขายแกงเส้นเงยหน้าขึ้นมองเมื่อได้ยินเสียงหล่อ ๆ ของลูกค้า ฉีกยิ้มกว้างออกมาเมื่อเจอว่าเป็นนายกสุเมธ
“นายก มาเที่ยวงานหรือคะ”
“ครับ แวะกินแกงเส้นแล้วว่าจะกลับ”
“นั่งรอได้เลยนะคะ เดี๋ยวนวลให้เด็กเอาไปส่งค่ะ”
นายกสุเมธพยักหน้า ก่อนจะเดินไปนั่งลงฝั่งตรงข้ามของขวัญ มองฝ่ายนั้นเปิดแมสออกเล็กน้อยแล้วดูดน้ำในแก้ว ก่อนจะปิดกลับคืน
ส่ายหัวออกมาทันที จะกินแกงเส้นก็ต้องถอดออกอยู่ดี
ด้านเมษาที่
