“เมื่อเช้าคุณพ่อคุณแม่ของจิไปคุยกับป๊าม้าของฝันเรื่องของเรา พวกท่านตกลงกันว่า จะให้เราสองคนแต่งงานกันเดือนหน้า”
จิรายุเบิกตากว้าง ตื่นตกใจอยู่ครู่หนึ่ง เพราะไม่คิดว่าพ่อกับแม่จะไปจัดการทุกอย่างให้รวดเร็วขนาดนี้
“เฮียเมฆล่ะ เฮียเมฆว่ายังไงบ้าง เฮียยอมให้เราแต่งงานกันแล้วเหรอ”
ทอฝันยิ้ม พยักหน้า
จิรายุยิ้มเต็มใบหน้า ดวงตาเป็นประกาย เขาดึงทอฝันเข้ามากอดเต็มอ้อมแขน จูบที่กลางกระหม่อมเธอซ้ำ ๆ ด้วยความดีใจ
“ปล่อยฝันได้แล้วค่ะ จะได้ทำแผล เช็ดตัว แล้วกินข้าวกินยานะคะ”
จิรายุคลายวงแขนออก เขาจับบ่าบอบบางสองข้างดันออกเบา ๆ
“ฝันจะดูแลผม และทำให้ผมทุกอย่างใช่ไหม”
“ค่ะ”
“รวมถึงเช็ดตัวด้วยใช่ไหมครับ”
ตาคมแพรวพราวทำให้ทอฝันมองค้อน แต่เธอก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะทำให้เขาทุกอย่าง เจ็บขนาดนี้ ทั้งยังตัวร้อนเหมือนมีไข้ด้วย เขาคงทำอะไรไม่ถนัดเท่าไร
“ค่ะ แต่ตอนนี้จิต้องปล่อยฝันก่อน ฝันจะได้ไปเตรียมทำแผ
